تو از دور، تو از نزدیک نگاهم می کنی و پدرانه هوایم را داری.

به تنهایی انسان قسم 

به نشانه های بودنتان 

به مهری که می کشانیدم سممتان 

به انتظار صبورانه تان

به سکوتتان

به نگاهتان
...

یا امیرالمومنین، یا فاطمه زهرا ...

گفته بودند، هر قدمی که به سمت  شما برمی داریم محقق نمی شود جز به دست شما، به اذن شما و به دعوت شما ...

خود می کشانید و ما گمان می کنیم که رفته ایم.

من آن دانه های تسبیح ِ مناسبتی را اتفاقی نمی بینم... آن هم درست آن روز و بعد از این همه روز.

یا امیر، قربانت بروم.../
آرام ِ قلبمی مردِ بزرگ مهربان.